|
|
|
|
Φιλανθρωπία Αν και ο αρχαιότερος κώδικας της εκκλησίας του Μ. Ρεύματος αναφέρει γεγονότα της ζωής του χωριού από το έτος 1753, εν τούτοις με σιγουριά μπορεί κανείς να πει ότι το σύστημα της βοήθειας και προστασίας των πτωχών και απόρων, το οποίο αναγράφεται στούς κώδικες είναι σύστημα που μπορεί να αναχθεί έως στην επαύριο της Αλώσεως, την εποχή δηλ. που έχασε η Εκκλησία το κρατικό επί του προκειμένου στήριγμα. Μηνιαία χρηματικά βοηθήματα δίδονταν σε ωρισμένες οικογένειες απόρων με βάσει ονομαστικού καταλόγου, περίθαλψη των πτωχών ασθενών και αποστολή αυτών στο νοσοκομείο του Γαλατά, δωρεάν διανομή κάρβουνων τον χειμώνα, συντήρηση εγκαταλελειμμένων βρεφών και άλλα παρόμοια έργα γίνονταν τακτικά από τούς κοινοτικούς άρχοντες του Μεγάλου Ρεύματος. Πολλές σελίδες στους κώδικες του Μ.Ρ. μαρτυρούν γι΄αυτό.
Η είσοδος των γραφείων του επιτροπικού και της φιλοπτώχου αδελφότητας Η φιλανθρωπία στο Μ. Ρεύμα μετά τα μέσα του προπερασμένου αιώνα διενεργόταν και με φιλόπτωχα σωματεία. Εδώ εργάσθηκε καρποφόρα στο πεδίο της χριστιανικής φιλανθρωπίας η Αδελφότητα των κυριών. Διέκοψε το έργο της για λίγο διάστημα, λόγω αντίξοων περιστάσεων , επανέλαβε δε αυτό για πολλά χρόνια. Κατά τον χρόνο της ανακωχής του πρώτου παγκόσμιου πόλεμου καλά εργάσθηκε και ο Σύνδεσμος κυριών και δεσποινίδων Μ. Ρ. Είχε ιδρύσει και νυχτερινή σχολή για όσα άπορα άτομα εργάζονταν την ημέρα και δεν μπορούσαν να φοιτούν στην κανονική σχολή του χωριού. Μετά την γνωστή αραίωση του πληθυσμού δημιουργήθηκαν συνθήκες που δεν ευνοούσαν την λειτουργία σωματείων. Η εφοροεπιτροπή του χωριού συνέχισε κατά το δυνατόν, την παροχή βοήθειας στους πτωχούς. Η συστηματική βοήθεια των πτωχών και η περαιτέρω συνέχιση της ζωής της νυκτερινής σχολής συνεχίστηκε από τον αείμνηστο γέροντα σεβ. Μητροπ. Ηλιουπόλεως Γεννάδιο. Η άσκηση της φιλανθρωπίας αυτής είχε υποστήριξη γενναία από μέρους της Αμερικανίδας Ελισάβετ (Dodge) Xάντινγκτων. Στo δύσκολο και πολυδάπανο αυτό έργο βοήθησαν όλοι οί εύποροι κάτοικοι του χωριού. Η υπέρ των δυστυχισμένων φιλανθρωπική αυτή εργασία συνεχίσθηκε στην ίδια ενίοτε και μεγαλύτερη κλίμακα, μέχρις ότου κατέστη δυνατή η ίδρυση διαφόρων σωματείων με τα οποία, και προ πάντων με το σωματείο του συσσιτίου, βοηθούνται στις σπουδές τους άποροι μαθητές και μαθήτριες σιτιζόμενοι δωρεάν το μεσημέρι.
Πλάγια όψη του επιτροπικού Δωρεάν τροφή παρέχεται και σε αρκετές πτωχές οικογένειες. Και άλλοτε είχε παρουσιασθεί ξένη κυρία η οποία εργάσθηκε φιλανθρωπικά για το Μ. Ρεύμα. Κατά την μεγάλη πυρκαϊά του χωριού το έτος 1887 πολλές οικογένειες είχαν μείνει άστεγες. Την εποχή εκείνη πρεσβευτής της Μ. Βρεταννίας στην Κων/πολη ήταν ο White. Η σύζυγος του Lady Catherine White ανέλαβε την πρωτοβουλία της ανέγερσης 17 σπιτιών επάνω σε οικόπεδο της κοινότητας για να στεγασθούν οι πλέον άπορες οικογένειες του χωριού. Χάρις στις προσπάθειες της κυρίας αυτής, άρχισε η είσπραξη χρηματικών εράνων προς κάλυψη των δαπανών της οικοδομής των 17 σπιτιών. Στην είσπραξη των εράνων αυτών είχαν λάβει μέρος οι τότε ευκατάστατοι φιλάνθρωποι ομογενείς, κύριοι Ευστάθιος Ευγενίδης, Α. Κουντουριώτης, Κ. Καραθεοδωρής, Οδυσέας Νεγρεπόντης, ΙΙαύλος Σκυλίτσης Στεφάνοβικ, κ.α. Το ποσό που εισπράχθηκε έφθασε τις 1359 χρυσές λίρες. Δημοσιεύθηκε και φυλλάδιο με την επιγραφή “Τα κατά την ανέγερσιν δέκα επτά oικιών υπέρ των θυμάτων της πυρκαϊάς εν Μεγάλω Ρεύματι την 11 Απριλίου 1887”. Στη σελίδα 10 δημοσιεύεται το εξής : “Συνεπεία διαταγής αυτοκρατορικής και συνεννοήσεως μεταξύ της εξοχωτάτης Λαίδης White και της εκκλησιαστικής επιτροπής ήρξατο η ανέγερσις των οικιών τη 1 Ιουνίου 1887 και επερατώθη τη 19 Αυγούστου του αυτού έτους”. Κατόπιν δοξολογίας εις τον ναό του χωριού , το πυκνό εκκλησίασμα συνέρρευσε στην αίθουσα της δημοτικής σχολής των αρρένων όπου υπογράφηκε πρακτικό σχετικό με την οικοδομή των σπιτιών. Μέλη της Επιτροπής Μ.Ρεύματος και της Φιλοπτώχου μαζί με την Διευθύντρια της Αστικής Σχολής κ. Χατζοπούλου Την πυρκαϊά του 1887 και την ανέγερση σπιτιών με την φροντίδα και την φιλάνθρωπο ενέργεια της κυρίας White aναφέρει και ο Αγγλος Edvin Α. Grosvenor στο έργο του Constantinople. “ Φοβερή πυρκαϊά, γράφει, το 1887 εν μιά και μόνη νυκτί κατέστρεψεν υπέρ τας 500 οικίας... ανηγέρθησαν ταχέως σπίτια με την δημοσίαν φιλανθρωπίαν δια των προσπαθειών της κυρίας White, συζύγου του διασήμου Βρεταννού πρεσβευτού”. Αυτά αναφέρει στο βιβλίο του “Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ”που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1949, ο αείμνηστος σεβ. Μητρ. Ηλιουπόλεως Γεννάδιος , άξιος ποιμένας της Ορθοδόξου πίστεως και συγγραφεύς , για το Μέγα Ρεύμα αλλά και ολόκληρο το γένος. Για τη δράση της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Μεγάλου Ρεύματος από το 1950 και μέχρι σήμερα , θα αναφερθώ στις επόμενες αναθεωρήσεις της σελίδας αυτής.. |
|
|
