Köprüye hayır, tüp geçite evet

3. köprünün yapılmasına karşı çıkan semt halkı ve bilim adamı, köprünün yapılması için hiçbir yasal dayanak olmadığını savunuyor. Öyle ki 3. köprü Nazım imar Planı'na, Boğaziçi Yasası'na, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu'na, Kültür Bakanlığı istanbul 3 Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu ve Avrupa Yerel Yönetimler ve Özerklik Şartı'na göre yapılamaz.

Bilim adamlarının yaptığı araştırmalara göre 3. köprü, bakanlık tarafından ulaşımı rahatlatacağı söylense de rahat­latmayacak ve 3. köprü yapılacak son köprü olmayacak. Prof. Dr. Evren Güngör, yapılan her iki köprü geçişinde de özel otomobillerin ağırlıkta olup, toplu taşımanın tamamen göz ardı edildiğini belirtiyor ve "Eğer otomobiller değil de insanlar gözetilseydi; Boğaziçi Köprüsü'nden şu anda iki köprünün taşıdığından daha fazla yolcu taşınabilirdi. Açıldığı 1973 yılından bugüne; Boğaziçi Köprüsü'nden geçen taşıt sayısı 14 katına çıkarken, yolcu sayısı ancak 2.5 katına çıkmıştır. Boğaz'ın iki yakadaki raylı sistemlerle bütünleşmeyi sağlayacak biçimde demiryolu geçişine gereksinimi bulun­maktadır. 3. köprüden demiryolu geçişi de sağlanacağı söylemleri ise karşı çıkışları yumuşatmaya yönelik bir taktik olmaktan başka anlam taşımamaktadır. Köprünün ortasına rayları koymak demiryolu geçişini sağlamak için yeterli değildir" diyor.  

Bakan tarafından 2005 yılında tamamlanacağı açıklanan 3. köprünün kamulaştırma bedeli hariç ihale bedeli yaklaşık 720 milyon dolar. Birçok bilim adamı ve ulaştırma bakanlığınca yapılan araştırmalar sonucunda yapılacak olan demiryolu boğaz tüp geçişi ise, demiryolu ban­liyö hatlarının metroya dönüştürülmesi ile birlikte gerçekleştirilecek ve Gebze Söğütlüçeşme Üsküdar Sirkeci Yenikapı Halkalı arasında trenler 2 dakika aralıkla çalışarak saatte tek yönde 75 bin kişiye hizmet verecek. Araştırma­lar bu rakamların 2x3 şeritli 10 adet karayolu köprüsü ve karayolu tüp tüneline eşdeğer bir kapasitesi olduğunu ortaya çıkartıyor.