Home Up ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΙΚΟΝΕΣ 1821 &  Μ. ΡΕΥΜΑ

π. Σ. Φαράσογλου

    Home Up

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ   ΣΤΗΝ   ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Με την  βοήθεια  του Θεού  και την προστασία  των Αγίων Ταξιαρχών  ξεκινήσαμε  με πούλμαν στις  19  Ιουνίου  2003,  Πέμπτη πρωί  ένα  οδοιπορικό με προορισμό  την Κωνσταντινούπολη,   για  την εκπλήρωση  ενός πόθου,   Ιερού προσκυνήματος  στην  Βασιλεύουσα.  Ήμασταν  43 άτομα  και μεταξύ μας  ο π. Στυλιανός   Ταξάκης με την Πρεσβυτέρα, και άλλοι   φίλοι εκτός  της   Ενορίας  μας.

Πρώτη  μας  στάση  έγινε   στην  Στυλίδα. Πρώτη   γεύση   της   Εκδρομής. Συζήτηση – κουβέντα - νοσταλγία  της Πόλης  που  οδεύουμε. Δεύτερη  στάση ήταν  τα   Τέμπη,   οπού προσκυνήσαμε  την   Αγία Παρασκευή. Φαγητό  το μεσημέρι  στον Πλαταμώνα. Συνεχίσαμε  ένα άλλο προσκύνημα  στην Νέα Καρβάλη,   το  Σκήνωμα  του  Αγίου  Γρηγορίου  του Θεολόγου. Διανυκτέρευση στην   Αλεξανδρούπολη.20 ΙΟΥΝΙΟΥ 2003 - Η ΕΝΟΡΙΑ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑ ΡΕΥΜΑ. ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΒΟΥΡΚΩΣΑΝ

Δεύτερη  μέρα  της  Εκδρομής :
 Αφού περάσαμε  τα σύνορα  των Κήπων, φθάσαμε  στην  πόλη Ραιδεστό (Τekirdağ),   πόλη  ενός  μεγάλου Πρωτοψάλτου και  συγγραφέως  του περασμένου αιώνα, του  Γεωργίου Ραιδεστηνού,   όπου γευματίσαμε  και  πήραμε  την πρώτη  γεύση  της   Τούρκικης  κουζίνας. Τα γκαρσόνια άψογα,   όπως  και  στη συνέχεια  σε  όλα  τα εστιατόρια, μας εξυπηρέτησαν  κατά  τον  καλύτερο  τρόπο.
Ή  χαρά μας     ήδη άρχισε  και συνεχίσαμε  κατ΄ευθείαν  στην Αγία Σοφία. Εκεί μας υποδέχτηκε  ο ξεναγός  μας  κ. Τανέρ του  οποίου η ξενάγηση  σε  όλα  τα μνημεία  ήταν  όχι  απλά  τυπική ξενάγηση, αλλά ένα θεολογικό κήρυγμα  πάνω στις  ψηφιδωτές  εικόνες  της   Αγίας  Σοφίας, όπως   και   της Μονής   της   Χώρας. Εντυπώσεις   φανταστικές   μέσα  και  έξω από  την  Αγία  Σοφία. Προσκύνημα  Ιερό  και Άγιο.   Ζούμε  το  Βυζάντιο. Πόσα χρόνια  πέρασαν  και πόσοι  δεν πέρασαν  μέσα απ' αυτό  το  ναό!  Με  τη φαντασία  μας  βλέπουμε   τον Αυτοκράτορα  να  μπαίνει  στο  ναό και  να στέκεται  στο κέντρο. Γύρω γύρω η ακολουθία  του  και  στην  Ωραία Πύλη  ο Πατριάρχης. Φανταζόμαστε  γάμους   βασιλικούς  και  βυζαντινή μεγαλοπρέπεια. Θαυμάζουμε  τον  τρούλο πού συμβολίζει  ουράνιο θόλο, το στερέωμα, το άπειρο. Εκεί σ' αυτό  το σημείο  οι αρχιτέκτονες Ανθέμιος και   Ισίδωρος έδωσαν όλο το  βάρος  της  τέχνης  τους.   Στην Πύλη  του νάρθηκα είδαμε  την ψηφιδωτή εικόνα  της Παναγίας  με  το Χριστό  βρέφος στην αγκαλιά  της.   Δεξιά  τον Κωνσταντίνο  να  της προσφέρει  συμβολικά την Πόλη  και αριστερά  της  τον  Ιουστινιανό  να  της  προσφέρει  την  Αγία Σοφία. Φεύγοντας από  την Αγία  Σοφία  νιώσαμε πόνο  και   δάκρυα  στα μάτια.
Συνεχίσαμε  κατόπι  ένα άλλο προσκύνημα. Τον  Άγιο   Δημήτριο Ξηροκρήνης   (Kuruçeşme),   και  ψάλλαμε  εκεί  τον   Εσπερινό. Αμέσως μετά  κι' άλλο  προσκύνημα,   τους   Ταξιάρχες  στο Μέγα Ρεύμα (Arnavutköy). Εδώ ψάλλαμε  όλοι  μαζί  την Παράκληση  της Παναγίας  και  μετά  δεχτήκαμε την θερμή  φιλοξενία του   ιερέα  της   Ενορίας π. Παναγιώτου,   του Προέδρου της  Κοινότητος  κ. Ιορδάνου  Ισαμπάλογλου,   και  των κυρίων  της Φιλο­πτώχου Αδελφότητος με τα πλούσια κεράσματα στην αίθουσα του  ναού.
Και   τώρα,   έπειτα από  την  κόπωση  της ημέρας  το δείπνο στο παραλιακό κέντρο Κuyu  Restaurant (του Χρήστου Καπλάν) πάνω στο Βόσπορο. Εδώ γευτήκαμε  τους ζεστούς μεζέδες  και  το ψάρι,   τραγουδήσαμε  παρέα  όλοι  μαζί και  στο  τέλος παρουσιάστηκε  το  μουσικό  συγκρότημα και άρχισε  ο  χορός. Αργά το μεσάνυχτα  καταλήξαμε  στο ξενοδοχείο μας στο κέντρο  της Πόλης,   στην  πλατεία   Τaksim,   το  Hotel  Cartoon. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΕΡΑΤ. ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΕΧΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥΣ 45 ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΕΔΕΣΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ. ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΦΑΡΑΣΟΓΛΟΥ ΙΕΡΕΥΣ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.. ΑΞΙΟΣ ΦΑΝΑΡΙΩΤΗΣ...
Τρίτη  μέρα  της  Εκδρομής :
Μετά  το πλούσιο πραγματικά πρωινό στο ξενοδοχείο,   αναχωρήσαμε  για  την  Αγία  Βλαχέρνα. Στη  διαδρομή είδαμε  τον Κεράτιο Κόλπο,   τις  γέφυρες,   την Μεγάλη  του  Γένους  Σχολή, την  βιδωτή  Βουλγαρική  Εκκλησία  και γενικά  την Πόλη. Και τώρα είμαστε στον   ιστορικό  ναό  της Παναγίας   των  Βλαχερνών,   οπού  για πρώτη  φορά εψάλη  ο   Ακάθιστος. Εδώ ακούσαμε  τον π. Φώτιο, Ιερέα  του  ναού,   που μας  διηγήθηκε  το  Ιστορικό  και αφού  τον ευχαριστήσαμε,   ψάλλαμε  όλοι μαζί  το  Τη   Υπερμάχω και  το Προσταχθέν . Ήπιαμε  αγίασμα  και πήραμε μαζί μας  για  να συνεχίσουμε  τώρα προς  το  κέντρο  της   Ορθοδοξίας, το  Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Σε λίγα λεπτά φθάνουμε,   περνούμε  την κλειστή Πύλη, όπου  κρέμασαν τον Πατριάρχη  Γρηγόριο  τον Ε', θαυμάζουμε  τον αναστηλωμένο  και ανακαι­νισμένο     κτήριο  στον  περίβολο  του  Πατριαρχικού   Ναού  και  μπαίνουμε μέσα  στο   ναό  του   Αγίου   Γεωργίου.   Δέος  σε  όλους  μας. Προσκυνούμε τα Άγια λείψανα  της   Αγίας Ευφημίας,   της   Αγίας Θεοφανούς  της Βασιλίσσης  και  της   Αγίας  Σαλώμης ή  Σολομονής,   τις  ψηφιδωτές  εικόνες  της Παμμακαρίστου,   του Προδρόμου,   την  Στήλη   της Φραγγελλώσεως, την Παναγία  την Φανερωμένη  της Κυζίκου.  Πόσα και πόσα  ιστορικά γεγονότα  δεν  γνώρισε και αυτός  ο  χώρος.
Αμέσως  μετά το προσκύνημα μας στον  ναό,   μας  υποδέχεται  ο Οικουμενικός Πατριάρχης  Βαρθολομαίος  στην Αίθουσα  του θρόνου. Μεγαλοπρεπής αλλά και απλός  μας  καλωσορίζει,   μας  ομιλεί με αγάπη, μας   γλυκαίνει  μ' αυτά που μας  λέει,   και εμείς  του  ψάλλουμε  όλοι  μαζί "Βαρθολομαίου  του Παναγιωτάτου  και  Οικουμενικού Πατριάρχου, πολλά τα έτη".  Φιλάμε  το χέρι  του και περνούμε ως ευλογία ένα σταυρουδάκι, σπουδαίο ενθύμιο από  το  χέρι  του Πατριάρχη,   οποία  τιμή  για  μας!   και ένα σοκολατάκι που μας προσφέρουν. Βγάλαμε  φωτογραφίες  μαζί  του, και αφού μας ευλόγησε συνεχίσαμε  το  δρόμο μας προς  την Μονή της Χώρας. Μεγαλείο, και θρίαμβος  της   Ορθοδοξίας  των  Ιερών εικόνων με  τα περίφημα ψηφιδωτά που  διατηρούνται  μέχρι  σήμερα  σ' αυτό το  ναό.
Στη  συνέχεια  επίσκεψη  στον   Ιππόδρομο,   στο Μπλε  Τζαμί  και  το μεσημέρι  γεύμα  στο  σπίτι  της Λωξάνδρας  στο εστιατόριο  Gelik  στο Μακροχώρι  (Βakırköy) . Κεμπάπ  το  κύριο  φαγητό, Τandır  Κebap  ή   Κuyu Kebap, İskender  Κebap, και  Κünefe   το περίφημο  γλυκό από  κανταΐφι.
Λίγη ανάπαυση  μετά  στο ξενοδοχείο  και  ο  βραδινός  περίπατος  στην Ανατολική πλευρά  της Πόλης. Επισκεφθήκαμε  την  Χαλκηδόνα  (Κadıköy), τον λόφο της   Τσάμλιτζα,   το Σκούταρι ή Χρυσόπολι  (Üsküdar),   περάσαμε  τις κρεμαστές γέφυρες  του Βοσπόρου που  ενώνουν  την  Ασία με την Ευρώπη  και φθάσαμε στο ύψος  του  Βοσπόρου  της περιοχής Κireçburnu,   όπου έγινε  το δείπνο στο  κέντρο  Gülistan.   Στη   διαδρομή αυτή  δόθηκε  η  ευκαιρία  συμπτωματικά να  παραστούμε  σε  τούρκικο  γάμο  και  σε  τελετή  της περιτομής  των Μουσουλ­μάνων.ΟΙ ΕΚΔΡΟΜΕΙΣ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΕΥΜΙΩΤΩΝ. ΠΟΛΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ Μ.Ρ. ΕΣΠΕΥΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΟΥΝ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΞΑΝΑΡΘΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΓΑ ΡΕΥΜΑ.
Τετάρτη   μέρα  της  Εκδρομής :
Ξεκινήσαμε πρωί - πρωί  με  το καραβάκι (Ιδιωτικό)   από   την αποβάθρα  Κabataş   για   τα Πριγκηπόννησα, πού είναι η  Θεολογική  Σχολή  της  Χάλκης. Δώδεκα αμαξάκια με τα άλογα  μας ανέβασαν στην Σχολή που  δεσπόζει  στον Λόφο  της   Ελπίδας  (Ümit tepesi).  Παρακο­λουθήσαμε  την Θεία  Λειτουργία,   μετέλαβαν μερικοί από μας  και μας υποδέχθηκε στην Μεγάλη Αίθουσα  Τελετών της  Σχολής ο  Ηγούμενος  της Μονής  της  Αγίας Τριάδος Μητροπολίτης Μοσχοννησίων  κ. Απόστολος. Μας ωμίλησε   για  τη Σχολή  και αφού  μας   καλωσόρισε  μας  πρόσφερε  πλούσια   ζεστά  κεράσματα  με αναψυκτικά. Αφού  ξεναγηθήκαμε   στους   χώρους   της  Σχολής,   τη  Βιβλιοθήκη, από τον  π. Δωρόθεο  αναχωρήσαμε  πάλι με  τα αμαξάκια  για  να προσκυνήσουμε  τον ενοριακό  ναό  του   Αγίου Νικολάου  Χάλκης.
Εδώ μας  υποδέχτηκε   ο  κυρίαρχος Μητροπολίτης  Πριγκηποννήσων  κ. Ιάκωβος,   ο  οποίος  μας  ωμίλησε  και  μας  καλωσόρισε,   καθώς  και  ο Μητρο­πολίτης Πέργης  κ. Ευάγγελος,   μας  χαιρέτισε  και  μας ανέφερε   την  σημασία της λέξεως Ρωμηός  - Χριστιανός!.   Στο  τέλος ψάλαμε  την φήμη  του  οικείου Ποιμενάρχου Αγίου Πριγκηποννήσων,   ο  οποίος  μας μοίρασε ένα  σταυρουδάκι, ενθύμιο  της επίσκεψης  μας.
Αναχωρούμε  με  το καραβάκι μας  για  την  νήσο Πρίγκηπο, όπου  γευμα­τίσαμε  στο πολυτελές παραλιακό κέντρο του Σεφέρογλου, με ποικιλία εδεσμά­των  και  νόστιμα  κρεατικά.
Η επιστροφή μας προς  την Πόλη  με  το πλοιάριο μας που μας έκανε κρουαζιέρα  στην Προποντίδα και τα παράλια ανατολικά και  ευρωπαϊκά του Βοσπόρου, για  να μας αφήσει  στην αποβάθρα Κabataş απ' όπου ξεκινήσαμε. Το βραδινό ελεύθερο, με περίπατο στην μεγάλη  οδό του Πέραν.Η ΒΡΑΔΙΑ ΕΚΛΕΙΣΕ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΕΦΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ "KUYU". ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΚΔΡΟΜΕΙΣ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΝ ΑΡΧΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑ ΡΕΥΜΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΥΘΟΥΝ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΤΟΥΣ.
Πέμπτη  μέρα  της  Εκδρομής :
Αναχωρήσαμε από το  ξενοδοχείο ώρα 9. 00 για  την  κλειστή  αγορά   (Κapalı  çarşı). Αγορές – ψώνια – παζάρια ενοχλήσεις  από μικροπωλητές,   πλημμύρα  κόσμου, μια άλλη  όψη. Πραμάτειες  όλων  των  ειδών απλωμένες  μπροστά στα  μάτια  μας,   χαλιά,   δερμάτινα,   χρυσαφικά, κεντήματα παλιά ανατολίτικα,   κομπολόγια  χίλια   δυο πράγματα. Εδώ επισκεφθήκαμε το κατάστημα  χαλιών και  χρυσαφικών  του ομογενούς  κ. Πρόδρομου (Μάκη) Παπαγιουβάν, που  είναι  επίτροπος  στην  εκκλησία  του  Αγίου   Δημητρίου Κουρούτσεσμε που επισκεφθήκαμε.  Φιλόξενος  και  ευγενής     μας  κέρασε  τσάϊ  και αναψυκτικά και στο τέλος  μας πρόσφερε ένα  χαλί  χειροποίητο  για την  Αγία Τράπεζα  της   Εκκλησίας  μας  εις  μνήμην  των γονέων και  της  θυγατέρας του.
Αναχωρούμε  με  κατεύθυνση  την  Ιερά Μονή  Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή. Το  τελευταίο προσκύνημα  στην Πόλη. Μπαίνουμε  με κατάνυξη  και   δάκρυα στον  ναό,   κάνουμε  δέηση  υπέρ  υγείας  πάντων ημών  και υπέρ αναπαύσεως των  κεκοιμημένων αοιδίμων Πατριαρχών,  όπου οι  Τάφοι  τους  εδώ. Περνάμε μπροστά από  τους   Τάφους   και  κατεβαίνουμε  στο   Ιστορικό   Αγίασμα. Εδώ που  τα ψάρια  τινάχτηκαν  μισοτηγανισμένα από  το  τηγάνι  σαν  έμαθε  ο καλόγερος ότι  πήραν  την Πόλη,   κατά  την Παράδοση. Αναχωρούμε  πλέον  για  την  επιστροφή  μας  με  τις  εντυπώσεις  όπως τις  ένιωσε  ο  καθείς.  Φαγητό και  πάλι  στη Ραιδεστό, σύνορα Κήπων, αγορές  στα αφορολόγητα, και διανυκτέρευση στην όμορφη Καβάλα.
Έκτη  μέρα  της  Εκδρομής :

Πρώτη στάση  στην   Ασπροβάλτα  για παγωτό  και νόστιμη μπουγάτσα. Στη συνέχεια γεύμα  στο εστιατόριο  Σελφ-σέρβις,  στον Κορινό της Κατερίνης  και  τελευταία ευχαριστία στο θεό  με  τον   Εσπερινό στην  Ιερά Μονή Ξενίας, με  την θερμή αγάπη  και  φιλοξενία   της   Ηγουμένης  Νυμφωδώρας.

Σε  όλη   την   Εκδρομή  είχαμε  την  χαρά  μέσα  στο πούλμαν  να έχουμε την ευκαιρία  για πρωινή και  βραδινή προσευχή,   να ακούσουμε  Βυζαντινή Μουσική, Δημοτικά  και  Λαϊκά   τραγούδια,   εποικοδομητική  ομιλία  για τους   διάφορους  Συμβολισμούς  της   Εκκλησίας  μας,   να  δούμε   βίντεο,   να πούμε ανέκδοτα,   να τραγουδήσουμε  και  να εκπλαγούμε από τα ωραία  τρα­γούδια με  την ωραία φωνή που μας  τραγούδησε  ο  κ. Δημήτρης  Κακούρος.

Τέλος,   σε  όλη  την   Εκδρομή ο υπεύθυνος  του Γραφείου  κ. Πάνος Ρακτιβάν,  έκανε  το παν  για  να μας ευχαριστήσει  με την  όλη  διοργάνωση του ταξιδιού,   και πρέπει  να πω ότι  ΤΟ ΠΕΤΥΧΕ.

π.  Σεραφείμ  Φαράσογλου

horizontal rule

Εξουθενώνοντας  το  Πατριαρχείο

                      υπό  Κοσμά  Φωτιάδου

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλος μετά την ανάρρησή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο προωθεί με αταλάντευτη σταθερότητα δύο θέσεις που βρίσκουν αντίθετο το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η πρώτη αφορά την μνημόνευσή του ως Πρώτου (και μόνου) στο εσωτερικό, όπως όλοι οι άλλοι προκαθήμενοι των αυτοκεφάλων ορθοδόξων Εκκλησιών και η δεύτερη - που συνάπτεται με την πρώτη - αποβλέπει στη δημιουργία πλήρως ανεξάρτητης από το Πατριαρχείο εθνικής Εκκλησίας. Και οι δύο αυτές θέσεις δεν προέκυψαν ξαφνικά αλλά αποτελούν ιδεολογικές αρχές του Αρχιεπισκόπου Αθηνών πριν ακόμη εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος, δηλαδή πριν ακόμη προαναγγελθεί η εκλογή του από τον Aμερικανό πρέσβη στην Αθήνα κ. Μπερνς. Για τους λόγους αυτούς η πρόσφατη αντιδικία με το Φανάρι δεν είναι επιφανειακή, ούτε δίδει περιθώρια πολλής αισιοδοξίας ως προς την λύση τους.
Σ
την Ελλάδα των μεγαλοστομιών και των συνθημάτων ακούγεται πλέον με πολλή ευχαρίστηση η επιθυμία του Αρχιεπισκόπου να έχουμε την κατα-δική μας Εκκλησία, χωρίς να δίνουμε κανένα λόγο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, που ψιθυριστά μεν αλλά αδίστακτα χαρακτηρίζεται ως…τουρκικό. Παρακολουθώντας ένας ουδέτερος παρατηρητής τα εκκλησιαστικά δρώμενα μέσα από τις σύγχρονες εξελίξεις και προοπτικές διαπιστώνει για μια ακόμη φορά να επαληθεύεται ο λόγος ενός διάσημου εχθρού της Ορθόδοξης Εκκλησίας, του Λένιν: “Δεν θα τους κρεμάσουμε αλλά θα τους δώσουμε το σχοινί να κρεμαστούν μόνοι τους !”.

Έ
τσι, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος μιλάει για χαμένες και αλησμόνητες πατρίδες και συγκινείται να ακούει σε κάθε ευκαιρία το τραγούδι, “Ιωνία, χώρα Eλληνική”, τους στίχους του οποίου σύρει από το θυλάκιό του και δίδει στον καλλίφωνο τραγουδιστή για να το τραγουδήσει, στην πράξη τις λησμονεί, όπως φαίνεται από την επιδιωκόμενη σύγκρουση. Η Εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι πια θυγατέρα του Οικουμενικού Θρόνου αλλά ως αδελφή. Το ρωμαίικο που κρατούσε ανοιχτό το θέμα της Πόλης με την σολομώντεια λύση του Συνοδικού Τόμου του 1850 και του ν. 3615/1928Περί εκκλησιαστικής διοικήσεως των εν ταις Νέαις Χώραις της Ελλάδος Μητροπόλεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου”,σήμερα ομολογεί την πλήρη αποτυχία του, παραδίδοντας το Πατριαρχείο σε εξαφάνιση. Η τραγικότητα του γεγονότος αυτού επιτείνεται αν αναλογισθούμε ότι όλα αυτά διαδραματίζονται την στιγμή που θα έπρεπε να ετοιμαστούμε να γιορτάσουμε μαζί με το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο τις ευοίωνες προοπτικές που διανοίγονται για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία. Ποιές είναι αυτές οι προοπτικές;
Α
υτές τις μέρες διαπιστώνουμε, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ότι η πορεία της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πλέον σταθερή. Τα πρόσφατα τρομοκρατικά γεγονότα όχι μόνον δεν αποθάρρυναν τους Ευρωπαίους στο να δεχθούν την Τουρκία στην ευρωπαϊκή οικογένεια, αλλά αντίθετα με πνεύμα συμπαθείας δηλώνουν ότι αισθάνονται έτι περαιτέρω αναγκασμένοι να τη βοηθήσουν να ξεπεράσει τις δυσκολίες της. Έτσι, οι πλέον αισιόδοξοι ελπίζουν σε σύντομη πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. αλλά και οι πλέον απαισιόδοξοι εκτιμούν ότι αυτό θα γίνει τα προσεχή 5-10 χρόνια. Αν αυτή η προοπτική είναι ορθή, τότε προκύπτουν οι ακόλουθες συνέπειες για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Εκκλησία της Ελλάδος:

1.     Το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα μετατραπεί αυτόματα σε Ευρωπαϊκό Νομικό Πρόσωπο.

2.     Ο Πατριάρχης δεν θα υποχρεούται να έχει αποκλειστικά τουρκική υπηκοότητα, αλλά θα μπορεί να γίνει Πατριάρχης όποιος κατ’ αρχήν έχει ευρωπαϊκή υπηκοότητα και είναι κληρικός του Οικουμενικού Θρόνου.

3.     Γνωρίζουμε ότι η Ευρώπη έχει μερικές αρχές στις οποίες δείχνει μεγαλύτερη ευαισθησία. Μία από αυτές είναι η δημοκρατική αρχή που συγκεκριμενοποιείται στο δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο οι αντιπρόσωποι οποιουδήποτε συλλογικού οργάνου οφείλουν να εκλέγονται από το ίδιο το σώμα των εκλογέων, και τ’ ανάπαλιν. Η λογοδοσία και ο έλεγχος ασκείται, επίσης, από αυτό το σώμα.

Τι μπορούν να σημαίνουν όλα αυτά για τις σχέσεις Εκκλησίας της Ελλάδος και Πατριαρχείου στα προσεχή χρόνια, όταν η Τουρκία θα είναι πλήρες μέλος της Ε.Ε.;

Πρώτον
: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν θα εκλέγεται αποκλειστικά από τους ομογενείς της Πόλης αλλά από κάθε ορθόδοξο κληρικό του “κλίματος” του Πατριαρχείου. Θα μπορεί π.χ. ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης να γίνει Πατριάρχης. Ακόμη θα μπορούσε ίσως και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών να γίνει…Πατριάρχης. Αν οι συλλογισμοί αυτοί είναι σωστοί (και δεν βλέπουμε γιατί δεν πρέπει να είναι) τότε οι τυχόν επιδιώξεις της Ελλαδικής Εκκλησίας να κάνει δικό της πατριαρχείο είναι άνευ αντικειμένου ή μάλλον πολύ ελάσσονες των διανοιγομένων προοπτικών. Μας προσφέρεται αυτό τούτο το Οικουμενικό Πατριαρχείο και εμείς θέλουμε δικό μας ξεχωριστό πατριαρχείο;

Δεύτερον: Ας σκεφτούμε και ένα άλλο όχι απίθανο “σενάριο”. Υποθέτουμε ότι ενώ η Ελλάδα, μια άλλη αυτοκέφαλη ορθόδοξη ευρωπαϊκή Εκκλησία αποφασίζει αντίθετα να καταργήσει το δικό της αυτοκέφαλο και να επανέλθει στην εξάρτησή της από τον Οικουμενικό Θρόνο. Αν τότε κάποιος “αλλογενής” κληρικός, μέλος της Εκκλησίας αυτής διεκδικήσει τον Οικουμενικό Θρόνο και αποκλεισθούν οι Ελλαδίτες κληρικοί τι θα έχουμε να πούμε; Τι μπορεί να αντιτάξει η Ελλάδα εκτός από ηχηρά λόγια και πείσματα; Άραγε έχουμε σκεφτεί παρόμοιες πιθανότητες;

Τρίτον: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επιμένει στο δικαίωμά του (;) να επιλέγει τους Επισκόπους των Νέων Χωρών. Αυτό σημαίνει μέσα σε μια ευρωπαϊκή προοπτική, ότι στο μέλλον θα είναι αναγκασμένο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, βάσει της δημοκρατικής αρχής, όπως πιο πάνω την προσδιορίσαμε, να δέχεται και τον έλεγχο από αυτούς που επέλεξε. Ακόμη να δέχεται ως υποψήφιο για τον οικουμενικό θρόνο καθένα από αυτούς που υπεδείχθησαν από αυτό ως Επίσκοποι, τοσούτο δε μάλλον καθόσον οι ιεροί Κανόνες συνάδουν προς αυτή την δημοκρατική αρχή. Έτσι, ο ευρωπαίος Οικουμενικός Πατριάρχης θα είναι αναγκασμένος να λογοδοτεί στους Επισκόπους που εκλέγει και από τους οποίους εκλέγεται. Μετά από αυτές τις ορατές, άμεσες και ευοίωνες προοπτικές είναι αδιανόητο πώς μπορεί να αρνείται η Εκκλησία της Ελλάδος αυτό που ισοδυναμεί σχεδόν με υλοποίηση της “Μεγάλης Ιδέας”. Πώς ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών φαίνεται διατεθειμένος να στερήσει από τους κληρικούς των Νέων Χωρών (αλλά και της Εκκλησίας της Ελλάδος) το δικαίωμα να γίνουν ακόμη και Οικουμενικοί Πατριάρχες; Αν δεχθεί η Εκκλησία της Ελλάδος το Πατριαρχείο ως μητέρα Εκκλησία δεν χάνει δικαιώματα αλλά ανανεώνει ουσιαστικά τα δικαιώματά της επί του Οικουμενικού Θρόνου. Αν αντίθετα αρνηθεί τη μητρότητα χάνει και το…κληρονομικό δικαίωμα. Ο νοών, νοείτω!

Πέραν από όλα αυτά η προσπάθεια της Εκκλησίας της Ελλάδος να αυτονομηθή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι εντελώς ανεπίκαιρη και αντίθετη με τις διεθνείς προοπτικές αυτής της χώρας. Αλλά και με τους Ιερούς Κανόνες, και ειδικά αυτούς που επιστρατεύονται για να τεκμηριώση τις αποφάσεις της. Είναι αληθές ότι οι ιεροί Κανόνες ορίζουν ότι των εκκλησιαστικών πραγμάτων η τάξις ακολουθεί την εκάστοτε πολιτική κατάσταση, καθώς και την κρατική διοικητική διαίρεση (ΙΖ΄ Κανών, Δ΄ Οικ. Συνόδου). Αν, όμως, σε αυτό το μείζονα συλλογισμό τοποθετήσουμε ως ελάσσονα πρόταση το ότι η Ελλάδα αποτελεί ξεχωριστή κρατική οντότητα και επομένως δικαιούται, με τις παρούσες συνθήκες, να έχει εντελώς ανεξάρτητη Εκκλησία τότε έχουμε κάνει μεγάλο λάθος. Και τούτο γιατί η όλη ευρωπαϊκή προοπτική αυτού του τόπου δεν επιτρέπει κοντόφθαλμες και προσωρινές λύσεις. Όχι μόνον η Ελλάδα αλλά και όλες οι ορθόδοξες χώρες που θα ενταχθούν στην Ευρώπη θα πρέπει να ξανασκεφτούν την κανονικότητα της αυτοκεφαλίας τους εφόσον θα εκλείψουν οι διαφορετικές κρατικές οντότητες μέσα σε ένα ενιαίο ευρωπαϊκό κράτος. Τα εκκλησιαστικά πράγματα ακολουθούν τα πολιτικά, λένε οι ι. Κανόνες και αυτό δεν ισχύει μόνον όταν η Ελλάδα ανεξαρτητοποιείται από την Οθωμανία αλλά ισχύει αντίστροφα και όταν εντάσσεται στην Ευρώπη και δέχεται το κοινό ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Υπάρχει μεγαλύτερη εθνική ιδέα από το να είναι το ελληνόφωνο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως η κορυφή της ορθόδοξης Ευρώπης; Όταν λοιπόν η Ορθοδοξία πηγαίνει μπροστά η Ελλαδική Εκκλησία θα πηγαίνει πίσω ζητώντας περισσότερη…αυτοκεφαλία;
Ν
ομίζω ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εκφράστηκε με περισσή “φαναριώτικη” λεπτότητα όταν μίλησε για ελληνικό “επαρχιωτισμό” θέλοντας έτσι όχι να προσβάλει το ελληνικό φιλότιμο αλλά να επιστήσει την προσοχή στις συνέπειες μιας κοντόφθαλμης πολιτικής. Πάντως όσοι είχαν επισημάνει ότι η επίσημη επίσκεψη του Πάπα στην Ελλάδα θα έχει αλυσσιδωτές δυσμενείς συνέπειες φαίνεται ότι αρχίζουν να δικαιώνονται. Σε παλαιότερες εποχές δεν είχαμε ανοιχτές συγκρούσεις με το Πατριαρχείο γιατί υπήρχε η ταπεινή σχέση μητέρας και θυγατρός. Σήμερα οι συνομιλητές του Ποντίφηκος της Ρώμης αισθάνονται πολύ ισχυροί για να τα βάλουν και με θεσμούς και με πρόσωπα. Πού βρίσκουν όμως αυτό το θάρρος; Ο ψαλμωδός βεβαιώνει: “Λόγοι ανόμων υπερεδυνάμωσαν ημάς…” (Ψαλμ. 64,3). Οι παράνομοι άνθρωποι μας δώσανε
το θάρρος.
 

 

Home ]
Last modified: ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 22,  2021